LiFe style

click Link and comment Things I want to do in Korea : คุณอยากจะทำอะไรที่เกาหลี : Things I want to do in Korea : คุณอยากจะทำอะไรที่เกาหลี click Link and comment

Hello.My name is Somprasong Junkaew and friends call me Big-M. I'm Thai.I come from Thailand If I can go a dream will come true : ถ้าได้ไปจริง "ฝัน"คงไม่ได้เป็นแค่ฝัน korea is first country that I been there. But that times I can't do something that I want. Because it have a limit of time that make me cann't travel around there. If I go to Korea again, I want to do everything such as           เกาหลีเป็นประเทศแรกที่ผมเดินทางไปเยือน แต่ไปครั้งนั้นผมได้ทำในบางสิ่งที่อยากทำและพลาดในหลายสิ่งที่คิดจะทำ ที่พลาดเพราะความจำกัดของระยะเวลาทำให้ขาดอิสระในการเที่ยว ซึ่งหากได้ไปอีก สิ่งที่ผมอยากทำก็มีดังนี้ 1.Eat traditional food  (먹어.)           I'd like traditional foods which easy to find but it is not  food in restaurant that I ever consumed. I'd like go to market to buy the snack such as  Tteokki Gimbup  or Sundae that are cheap price.  If I have chance to go to the market, I will not miss everything. 1.ทำให้ตัวเองอิ่ม      

Hello.My name is Pand Chandrakaeo and friends call me Big-M. I'm Thai.I come from Thailand If I can go a dream will come true : ถ้าได้ไปจริง "ฝัน"คงไม่ได้เป็นแค่ฝัน korea is first country that I been there. But that times I can't do something that I want. Because it have a limit of time that make me cann't travel around there. If I go to Korea again, I want to do everything such as           เกาหลีเป็นประเทศแรกที่ผมเดินทางไปเยือน แต่ไปครั้งนั้นผมได้ทำในบางสิ่งที่อยากทำและพลาดในหลายสิ่งที่คิดจะทำ ที่พลาดเพราะความจำกัดของระยะเวลาทำให้ขาดอิสระในการเที่ยว ซึ่งหากได้ไปอีก สิ่งที่ผมอยากทำก็มีดังนี้ 1.Eat traditional food  (먹어.)           I'd like traditional foods which easy to find but it is not  food in restaurant that I ever consumed. I'd like go to market to buy the snack such as  Tteokki Gimbup  or Sundae that are cheap price.  If I have chance to go to the market, I will not miss everything. 1.ทำให้ตัวเองอิ่ม

"ฉันคงต้องลาเธอไปแล้วนะเกาหลี"           ผมคิดในขณะที่นั่งเก็บข้าวเก็บของใส่กระเป๋า ตอนมายังมาได้ทำไมขากลับต้องยัดขนาดนี้ ผมกดลงไปจนเต็ม มื้อเช้าทานอาหารโรงแรมตามเคย ทานเสร็จมาอัพเดทข้อมูลทางโซเชียลเนตเวิร์คซักหน่อย พี่สาวให้ติดต่อกลับว่าสบายดีไหม ผมเลยไปซื้อบัตรโทรศัพท์ที่ซูเปอร์มาเกตชั้นใต้ดินมา ส่วนราคาก็จำไม่ได้ว่าเท่าไหร่ ทีแรกก็ใช้ไม่เป็นหรอกครับ อ่านไม่ออกจนพี่ช่างถ่ายรูปมาช่วย ทำให้ติดต่อกลับไทยได้สำเร็จ โทรได้ไม่กี่นาทีก็หมดเวลาแล้ว           เช้านี้ไปกันที่ฮ็อกเกตนามู เมล็ดอะไรซักอย่างสรรพคุณมหัศจรรย์ วิทยากรแนะนำก็พูดไทยชัดมาก พี่เค้าก็แนะนำว่าดีอย่างนั้น อย่างนี้ ส่วนผมได้แต่พยักหน้า แต่ไม่ได้ซื้อเพราะไม่รู้จะซื้อไปให้ใครกิน ไม่ได้เพิ่งตื่นนะครับ แต่ตาตี่เลยเหมือนคนง่วงนอน           เสร็จแล้วเราก็ไปต่อกันที่ศูนย์พลอยแอมาทิส ที่นี่มีอัญมณีให้เลือกซื้อตามแบบที่เราชอบเลยครับ ผมก็เดินชม พร้อมกับลูบพลอย เผื่อจะมีโชคได้เป็นเศรษฐีใหญ่แบบคนอื่นบ้าง ป้าย ขอลูบหน่อยนะ           มื้อกลางวันเราทานโต๊ะจีน ก็คล้ายๆกับบ้านเราเลย กินกันหลายๆคน โต๊ะใหญ่ๆ

"...รู้ไหม ที่ไหนที่มีกำแพง ที่มีกำแพงที่มีกุญแจคล้องอยู่..."           เพื่อนหลายคนอาจตอบคำถามนี้ได้ แต่ถ้าใครยังไม่ทราบผมจะพาไปดู.. "ที่นี่ใช่ไหมครับ ทำไมมันแปลกๆ"           ผมมองขึ้นไปยังภูเขาที่ข้างๆ ที่มีทางขึ้น พี่ไกด์บอกเราว่าใช่เลย สถานที่ข้างบนนี้แหละที่เราจะได้ไปเที่ยวต่อไป แต่ยังไม่ใช่ตรงนี้เพราะที่เที่ยวต้องนั่งรถขึ้นไปข้างบนนู้นอีก ทางขึ้นเขาชันเป็นปกติ ฝั่งนึงเป็นต้นไม้สีเขียว อีกฝั่งเป็นเมืองหลวง ไม่ได้มาเห็นกับตาคงไม่เชื่อ ว่าเมืองหลวงอย่างนี้จะมีภูเขาที่อุดมสมบูรณ์แบบนี้ด้วย ผมมองสำรวจบ้านเมืองของชาวเกาหลี พี่ไกด์ก็แนะนำไป คนส่วนใหญ่ที่นี่นับถือศาสนาคริสต์จึงมีโบสถ์เป็นจำนวนมาก มีบ้างที่เป็นวัดแบบพุทธซึ่งไม่มากนัก บ้านเมือง "ชันขนาดนี้แล้วใครจะไปขึ้นไหว"           เมื่อรถจอดสนิท สมาชิกทุกคนก็ได้เวลาลง ทางข้างหน้าที่จะเดินขึ้นชันและไกลมาก มองออกไปแล้วเหนื่อยโดยไม่ต้องคิดมากแต่ก็พยายามที่จะขึ้นไปจนถึงข้างบนให้ได้ คนมาเที่ยวที่นี่มีมากพอควร เพราะความชันคนเดินลงก็เดินสบายๆ ส่วนคนที่เดินขึ้นอย่างผมก็เหนื่อยหน่อย ด้วยควา

"ไม่มีคอมในห้อง แล้วจะอัพรูปไงดีเนี่ย"           ผมแอบบ่นในใจดังๆเพราะโรงแรมที่เราพักในวันนี้ไม่มีคอมในห้องให้เหมือนโรงแรมเมื่อวาน ถ้าไม่ลืมหยิบการ์ดความจำมานะจะไม่บ่นเลย พอรถถึงโรงแรมก็ได้มีการย้ายข้าวของลงจากรถแล้วนำไปไว้ที่ล็อบบี้ ชั้นล่างก็เป็นจัดข้าวของมีโซฟาให้นั่ง มีทีวีให้ดู มีโทรศัพท์ให้ใช้ และตาผมก็ไปสะดุดที่เครื่องคอมพิวเตอร์สามเครื่อง โชคเข้าข้างเราแล้ว หลังจากขนของขึ้นห้องเสร็จผมก็ขอตัวลงมาซื้อของที่ซูเปอร์มาเก็ตชั้นใต้ดินของโรงแรม ของที่ได้ติดมือมาก็เป็นขนมและน้ำดื่มขวดละสามสิบกว่า ผมกินน้ำเยอะเลยซื้อมาสองขวดรวมก็หกสิบกว่าบาท ก่อนกลับผมก็แวะเล่นคอมซักหน่อยอัพภาพ ดูว่ามีใครมาเม้นเรื่องงาน เรื่องเรียนอะไรไหม ราคาผมจำไม่ได้ว่าเท่าไหร่แต่เล่นไปได้ประมาณยี่สิบนาทีก็หมดแล้ว ผมเลยขึ้นไปพักผ่อนเพื่อออมแรง           "เมื่อยจัง แต่ยังเที่ยวไหว"           นอนดึก ตื่นเช้าแบบนี้มาสองสามวันผมก็เริ่มจะไม่ไหวแล้ว แต่เอาวะเหลือสองวันเป็นไงเป็นกัน โปรแกรมแรกของวันคือไปที่ศูนย์โสมรัฐบาลเกาหลีที่นี่มีจำหน่ายโสมมากมายเลยครับ ราคาก็พอๆกับคุณภาพนั่นแหละ ก่อนเข้าผมกังว

"กิมจิก็ทำแล้ว ฮันบกก็ใส่แล้วอะไรที่ยังไม่ได้กินอีกนะ..."           ติ๊ก ต่อก ติ๊ก ต่อก คิดออกกันไหมครับ ว่าอะไรยังไม่ได้กินกัน เฉลยก็ได้นั่นก็คือหมูย่างเกาหลีนั้นเอง ต่างจากเมืองไทยมาก เมืองไทยใช้ถ่าน ที่นี่ใช้ไฟฟ้า ทานแล้วอยากทานอีกเลย เพราะกินง่ายและสะดวกมาก ทางร้านจะให้หมูมาเป็นชิ้นใหญ่ๆ ย่างแปบเดียวก็สุก พอสุกเราก็ตัดพอดีคำ กินกับผักสาหร่าย กิมจิ อร่อยเหาะมากครับ กินไปปิ้งไปสุกเร็วทันใจ ไม่ต้องรอกว่าจะสุกแบบไทยที่รอจนกินอย่างอื่นจนอิ่มแล้ว แต่สิ่งสำคัญคือเราต้องเตรียมน้ำจิ้มไทยไปด้วยนะครับ ไม่งั้นไม่แซ่บตามสไตล์ไทยแน่ๆ (ขอขอบคุณพี่ไกด์สำหรับมื้ออร่อย) เอารูปมาฝากรูปนึง           หนังท้องตึงก็จริงแต่หนังตาหย่อนไม่ได้ เดี๋ยวตื่นมาจะเพลียเที่ยวไม่สนุก สถานที่ต่อไปคือสวนสนุกเอเวอร์แลนด์  อย่าเพิ่งเร่ง อย่าพึ่งรีบ ก่อนจะเข้าไปเราเปลี่ยนรถกันก่อน ลงจากทัวร์ไปขึ้นบัสที่สวนสนุกจัดไว้ให้  คนเยอะมากเบียดเสียดกับเด็กเกาหลีเลย           หลังจากที่บดอัดเป็นปลากระป๋องก็ถึงแล้วครับ บรรยากาศโดยรอบห้อมล้อมไปด้วยป่าเขาสีเขียวขจี อากาศเย็นสบายฝนปรอยหน่อยๆ แต่เค้าก็แจกเสื้อ