ສະບາຍດີເມືອງລາວ 1 (ໄຊຍະບູລີ) ... สบายดีเมืองลาว 1 (เมืองไซยะบุรี)
สวัสดีครับหลังจากห่างหายไปนาน เพราะไม่ค่อยมีเวลาและไม่มีเรื่องจะเขียนสักเท่าไหร่ วันนี้ก็ได้ฤกษ์งามยามดี กลับมาเล่าเรื่องสนุกๆให้เพื่อนๆได้ฟังกัน โดยจะเล่าเรื่องเกี่ยวกับเมือง Xayaburi ประเทศลาวครับ ผมทำงานอยู่ที่แขวงนี้เลยได้แวะออกไปเที่ยวบ้าง ว่ากันว่าไซยะบูลีนั้นเป็นเมืองเศรษฐกิจ มีทรัพยากรครบถ้วน และเป็นแหล่งผลิตพลังงานไฟฟ้า ทั้งจากถ่านหินและน้ำ และยังมีทั้งสายแร่ทองคำและสัตว์ป่าอย่างช้างอยู่เป็นจำนวนมาก ตามที่เคยเรียกกันในอดีตว่า"ล้านช้าง"
ช่วงวันออกพรรษาซึ่งเป็นวันหยุดของชาวลาวทำให้คนไทยที่ทำงานที่ลาวอย่างเราได้หยุดไปด้วย เลยได้มีโอกาสแวะไปเที่ยวในตัวเมืองไซยะบุรี จึงได้พบ 1 ประเพณี 1 สถานที่สำคัญ 1 ร้านอาหารอร่อย นั่นก็คือ
งานบุญซ่วงเฮือ หรือประเพณีแข่งเรือ
งานบุญแข่งเรือจัดจะจัดขึ้นที่แม่น้ำหุ่ง แม่น้ำสายสำคัญของเมืองไซยะบุรี การจัดงานจะจัดสองวันคือวันออกพรรษาและหลังจากวันออกพรรษามาอีก 1 วัน วันแรกนั้นจะเป็นวันที่เป็นการแข่งขันเป็นผู้หญิง (ฝีพาย) ส่วนคนคุมหัวกับหางจะเป็นผู้ชาย ส่วนวันที่สอง จะเป็นผู้ชายแข่ง
ถ้าเที่ยวชมประเพณีงานบุญแข่งเรือจนหนำใจแล้ว ขอแนะนำว่าอาจไปสถานที่ที่มีต้นแคนยักษ์อยู่ นั่นก็คือ...วัด
วัดทีคารามบ้านนายาว
ที่ต้องมาที่วัดนี้เพราะมีต้นไม้ยักษ์ที่เพิ่งถูกกู้ขึ้นมาจากลำน้ำหุ่ง
ต้นแคนตามที่เกริ่นไว้ หลายคนอาจจะสงสัยว่าต้นไม้นั้นคืออะไร
ถ้าไม่คุ้นชินอย่างผมก็อาจจะงง
พอศึกษาจึงได้รู้ว่าต้นแคนใหญ่นั้นก็คือ"ต้นตะเคียน"นั่นเอง ความสำคัญ
อ่านได้จากประวัติตามรูป
ความเป็นมาของไม้มงคล
ก่อนปีใหม่ลาว พ.ส.2557 ได้มีท้าวคำนุ่ย ขณะทำการประมงได้พบเห็นไม้นี้โผล่พ้นจากพื้นของลำน้ำหุ่ง ห่างจากบ้านนายาวไปทางทิศใต้ประมาณ 1 กิโลเมตร
จากนั้นท้าวคำนุ่ยได้ไปบอกแม่ แต่ท่านไม่ได้สนใจ สามวันต่อมาท้าวคำนุ่ยได้ไปบอกลุงคือท้าวบุนจัน ลุงได้ตัดสินใจชักชวนบอกเพื่อนเพื่อลงไปดูและหาวิธีเอาไม้ดังกล่าวขึ้นมาเพื่อแบ่งปันในครอบครัวของเขา
ก่อนนำขึ้นมาพวกเขานั้นได้ไปปรึกษาหารือกับผู้เฒ่าผู้แก่ที่อยู่ใกล้เคียง และได้พากันทำตามประเพณี แต่งขันห้า เหล้าไหไก่โตเพื่อบูชา แต่ก็ไม่สามารถนำขึ้นมาได้เพราะทำไม่ครบขั้นตอน จึงได้นำเปลือกไม้ดังกล่าวมาบูชา เพื่ออธิฐานขอให้ไม้ดังกล่าวขึ้นมาพัฒนาบ้านเมือง จากนั้นก็ได้นำพาหนะและแรงงานจำนวนหนึ่งจากบริษัทพันธมิตร(รถจักร 1 คัน)เพื่อมาสมทบกับแรงงานที่นี่ เมื่อวันที่ 19 มิถุนายน 2014 ตรงกับวันแรม 7 ค่ำ เดือน 7 พ.ส.2557 จึงนำไม้ดังกล่าวขึ้นมาสำเร็จ (ใช้เวลาประมาณ 6 ชั่วโมง โดยเริ่มตั้งแต่ 9.45 - 15.30 น. ของวันดังกล่าวจึงแล้วเสร็จ)
29 มิ.ย. 2014 เมื่อเห็นว่าไม้ดังกล่าวเป็นไม้ที่ใหญ่ ยาว แปลกประหลาด และเป็นมงคล อำนาจการปกครองบ้านจึงได้สมทบกับผู้ที่เกี่ยวข้องเพื่อเอามาเก็บและสักการะบูชา อยู่วัดบ้านของตน (วัดบ้านนายาว)
ลักษณะของไม้
ไม้ลำดังกล่าวมีชื่อว่านางบัวแก้ว อายุประมาณ 900 ปี เคลื่อนย้ายมาจากเขตบวมของ ใต้บ้านนาคาม เมือง แขวงไซยะบูลี ซึ่งได้ไหลมาฝังอยู่วังท่ากกเดื่อ แถวบ้านนายาว เมื่อ 87 ปีก่อนหน้านี้
ไม้ลำดังกล่าวเป็นสีดำกล่ำ ยาวเหยียดซื่อดี มีราก 2 ราก รากนึงลักษณะคล้ายหัวเรือซ่วง แต่รากขึ้นหาทางปลายมีลักษณะกลม มีตาเพียงจุดเดียว มีเส้นรอบวงเฉลี่ย 2.60 เมตร มีความยาว 36.70 เมตร ปริมาตร 11.424 แม้ดก้อน ( m3 )
หากเดินเข้าประตูวัดไปจะเจอต้นตะเคียนอยู่ด้านหน้าเลย กรวยดอกไม้ธูปเทียนจะมีแม่ทำให้อยู่ด้านข้าง ทำบุญตามแต่ศรัทธา รอบๆต้นตะเคียนมีผ้าพัน มีแป้งโรยและอาจจะพบคนขูดขอเลขเสี่ยงโชคจากต้นตะเคียนได้
ช่วงวันออกพรรษาซึ่งเป็นวันหยุดของชาวลาวทำให้คนไทยที่ทำงานที่ลาวอย่างเราได้หยุดไปด้วย เลยได้มีโอกาสแวะไปเที่ยวในตัวเมืองไซยะบุรี จึงได้พบ 1 ประเพณี 1 สถานที่สำคัญ 1 ร้านอาหารอร่อย นั่นก็คือ
งานบุญซ่วงเฮือ หรือประเพณีแข่งเรือ
ลักษณะเรือที่ใช้ในการแข่งขันนั้นจะเป็นเรือลำยาว ส่วนใหญ่หัวเรือจะสร้างเป็นรูปหงส์ ผู้เข้าแข่งขันมีทั้งคนในหมู่บ้าน ห้างร้านบริษัท ที่รวมตัวกันมาแข่ง
สำหรับเรื่องเทคนิคในการพายนั้นก็แล้วแต่ทีมไหนจะเลือกมาใช้ ที่แอบได้ยินมาคือคนอยู่ท้ายเรือจะเคาะบอกว่าถึงเส้นชัย คนอยู่หัวเรือจะเคาะให้จังหวะว่าจะแซงแล้ว แต่สิ่งนึงที่สังเกตได้คือความพร้อมเพรียงของแต่ละทีม การลงฝีพายแต่ละครั้งจะเป็นจังหวะไปพร้อมๆกัน มีให้เสียงบ้างเพื่อให้ฮึดสู้ การแพ้ชนะก็ไม่แน่นอน บางลำนำมาแล้วชนะ บางลำนำมาแล้วโดนแซงก็มีอยู่ถมไป
การจัดงานนั้นโดยรอบก็คล้ายๆงานวัด มีของขายมากมายทั้งของกิน เสื้อผ้า ร้านเล่นเกมส์ต่างๆสนุกสนาน โดยมีไฮไลสำคัญคือการแข่งเรือ
ผู้ชมที่เข้าชมส่วนใหญ่ก็มีทั้งญาติพี่น้องของคนที่เข้าร่วมลงแข่งและผู้คนที่แวะมาเที่ยว ถ้าจะมาเทศกาลแบบนี้ควรพกเสื้อ ร่มมาด้วยก็ดีครับ เพราะจะได้นั่งกับพื้นได้เลยไม่ต้องกลัวแดด แต่พื้นที่ส่วนใหญ่ก็ร่มดีแล้ว อาจจะหาอะไรมารองนั่งเฉยๆก็ได้
นอกจากพื้นที่การจัดงานแล้วบริเวณโดยรอบตัวเมืองก็ยังมีการประดับไฟเป็นรูปเรือบ้าง เรือพร้อมคนพายบ้าง สวยแปลกตามากครับ
..."เส้นหลักชัย ทีมไหนถึงก่อน ทีมนั้นชนะ"
ถ้าเที่ยวชมประเพณีงานบุญแข่งเรือจนหนำใจแล้ว ขอแนะนำว่าอาจไปสถานที่ที่มีต้นแคนยักษ์อยู่ นั่นก็คือ...วัด
วัดทีคารามบ้านนายาว
คร่าวๆ สำหรับใครที่ไม่ถนัดภาษาลาว (ผิดถูก ต้องขออภัย)
ก่อนปีใหม่ลาว พ.ส.2557 ได้มีท้าวคำนุ่ย ขณะทำการประมงได้พบเห็นไม้นี้โผล่พ้นจากพื้นของลำน้ำหุ่ง ห่างจากบ้านนายาวไปทางทิศใต้ประมาณ 1 กิโลเมตร
จากนั้นท้าวคำนุ่ยได้ไปบอกแม่ แต่ท่านไม่ได้สนใจ สามวันต่อมาท้าวคำนุ่ยได้ไปบอกลุงคือท้าวบุนจัน ลุงได้ตัดสินใจชักชวนบอกเพื่อนเพื่อลงไปดูและหาวิธีเอาไม้ดังกล่าวขึ้นมาเพื่อแบ่งปันในครอบครัวของเขา
ก่อนนำขึ้นมาพวกเขานั้นได้ไปปรึกษาหารือกับผู้เฒ่าผู้แก่ที่อยู่ใกล้เคียง และได้พากันทำตามประเพณี แต่งขันห้า เหล้าไหไก่โตเพื่อบูชา แต่ก็ไม่สามารถนำขึ้นมาได้เพราะทำไม่ครบขั้นตอน จึงได้นำเปลือกไม้ดังกล่าวมาบูชา เพื่ออธิฐานขอให้ไม้ดังกล่าวขึ้นมาพัฒนาบ้านเมือง จากนั้นก็ได้นำพาหนะและแรงงานจำนวนหนึ่งจากบริษัทพันธมิตร(รถจักร 1 คัน)เพื่อมาสมทบกับแรงงานที่นี่ เมื่อวันที่ 19 มิถุนายน 2014 ตรงกับวันแรม 7 ค่ำ เดือน 7 พ.ส.2557 จึงนำไม้ดังกล่าวขึ้นมาสำเร็จ (ใช้เวลาประมาณ 6 ชั่วโมง โดยเริ่มตั้งแต่ 9.45 - 15.30 น. ของวันดังกล่าวจึงแล้วเสร็จ)
29 มิ.ย. 2014 เมื่อเห็นว่าไม้ดังกล่าวเป็นไม้ที่ใหญ่ ยาว แปลกประหลาด และเป็นมงคล อำนาจการปกครองบ้านจึงได้สมทบกับผู้ที่เกี่ยวข้องเพื่อเอามาเก็บและสักการะบูชา อยู่วัดบ้านของตน (วัดบ้านนายาว)
ลักษณะของไม้
ไม้ลำดังกล่าวมีชื่อว่านางบัวแก้ว อายุประมาณ 900 ปี เคลื่อนย้ายมาจากเขตบวมของ ใต้บ้านนาคาม เมือง แขวงไซยะบูลี ซึ่งได้ไหลมาฝังอยู่วังท่ากกเดื่อ แถวบ้านนายาว เมื่อ 87 ปีก่อนหน้านี้
ไม้ลำดังกล่าวเป็นสีดำกล่ำ ยาวเหยียดซื่อดี มีราก 2 ราก รากนึงลักษณะคล้ายหัวเรือซ่วง แต่รากขึ้นหาทางปลายมีลักษณะกลม มีตาเพียงจุดเดียว มีเส้นรอบวงเฉลี่ย 2.60 เมตร มีความยาว 36.70 เมตร ปริมาตร 11.424 แม้ดก้อน ( m3 )
หากเดินเข้าประตูวัดไปจะเจอต้นตะเคียนอยู่ด้านหน้าเลย กรวยดอกไม้ธูปเทียนจะมีแม่ทำให้อยู่ด้านข้าง ทำบุญตามแต่ศรัทธา รอบๆต้นตะเคียนมีผ้าพัน มีแป้งโรยและอาจจะพบคนขูดขอเลขเสี่ยงโชคจากต้นตะเคียนได้
เที่ยวสถานที่สำคัญกันจนเพลิน แล้วต้องแวะไปชิมอาหารอร่อยๆกันต่อที่...
อ่านเรื่องราวอื่นๆได้
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น