Vientiane : เวียงจันทน์

     และแล้ววันหยุดก็มาถึงอีกครั้ง ถึงจะมีวันหยุดแต่ก็เป็นวันหยุดที่ไม่ยาว ถ้าจะเที่ยวก็คงไม่พ้นที่นี่ เมืองมรดกโลกก็ได้ไปมาแล้ว แต่ที่สำคัญที่ยังไม่ได้ไปของลาวก็คือที่...เมืองหลวง

     เมื่อพูดถึง "ประเทศลาว" หลายคนต้องรู้จักกันดีแน่นอนเพราะประเทศนี้อยู่ติดกับไทย และมีอะไรหลายๆอย่างคล้ายคลึงกับประเทศของเรามาก ทั้งภาษา วัฒนธรรม ความเป็นอยู่ และความใจดี มาที่นี่ถึงจะอ่านภาษาเขียนไม่ออก แต่ถ้าภาษาพูด ไม่ต้องเป็นห่วง สื่อสารกันได้แน่นอน แล้วแต่จะสำเนียงไหน ถ้าจะมาก็นั่งรถข้ามมาจากหนองคายก็ถึงหรือขึ้นเครื่องบินมาก็ได้ สำหรับการท่องเที่ยวแขวงเวียงจันทน์ของผมเริ่มโดย...

     ถ้าข้ามมาจากหนองคายแล้ววัดแรกที่จะได้พบและควรไปก็คือ...

วัดเชียงควน

          สำหรับผมอ่านแต่รีวิวของคนอื่นไม่ทันได้ดูภาพก็คิดว่าวัดเชียงควนเป็นวัดมีพระอารามธรรมดา แล้วก็มีสวนพุทธเป็นรูปปั้นคนทำดีได้ไปสวรรค์ คนทำชั่วตกนรก เหมือนวัดอื่นๆทั่วไป แต่พอไปถึงแล้วต๊กกะใจ...ไม่เหมือนแบบที่คิดเลยแฮะ รูปปั้นส่วนใหญ่เหมือนปริศนาธรรมมากกว่า มีส่วนที่เป็นทั้งโซนสวรรค์มีเทพต่างๆ และส่วนที่เป็นนรกมียักษ์มาร เด็ดๆของที่นี่คืออาคารทรงฟักทอง

     

     อาคารทรงฟักทองนี้ผมก็ไม่รู้ว่าชื่ออะไรแต่ก็เรียกตามคนอื่นเค้า ถ้าจะให้เด็ดต้องเดินเข้าปากยักษ์ไปด้านใน ภายในสามารถเดินดูจนถึงชั้นดาดฟ้าของอาคารนี้ได้ แต่ละชั้นก็มีรูปปั้นแสดงอาการต่างๆ ตอนเดินขึ้นบันไดระวังกันด้วยเพราะไม่มีราวจับ ทีแรกก็แค่เสียวๆ แต่พอเดินขึ้นไปชั้นบนๆ บ่องตง เสียวมากๆครับ โดยเฉพาะดาดฟ้าขึ้นไปถึงแล้วขาสั่นเลย กลัวตก!!! แต่ถ้าทรงตัวดีๆก็ไม่ตกหรอก

     เมื่อถึงดาดฟ้าจะเดินลงก็กะไรอยู่ เดินดูทั่วๆดีกว่า ราวก็เตี้ย กลัวก็กลัว ขาก็สั่นแต่!!! บ่ยั่น เดินดูด้านบนจนครบรอบ บนนี้สามารถมองเห็นบรรยากาศโดยรอบของที่นี้เพราะสูงที่สุด ไม่ใจคือขึ้นมาไม่ได้ ตอนที่ผมจะลงเห็นแม่สองคนกำลังขึ้นมา พอขึ้นมาถึงแกลงเลยบอกเสียว กว่าจะขึ้นมาก็ลำบาก เสียดายแทนแก ตอนลงนี้ก็เสียวเพราะบันไดที่ไม่มีราวนี่แหละ พอมาถึงข้างล่างแล้วมองย้อนขึ้นไปได้แต่คิดว่าเก่งนะเนี่ย เดินจนรอบบนนั้นแล้ว

     

     บริเวณสวนพุทธไม่กว้างมากสามารถเดินชมได้ทั้งบริเวณ ถ้ามากลางวันควรพกร่มหรือใส่หมวกมาด้วยเพราะอากาศร้อนมาก ถ้าใส่ผ้าซิ่นก็ระวังๆกันด้วย เมื่อเดินครบจบเสร็จ รอบนอกเมืองไม่มีอะไรแล้วไปในส่วนของตัวเมืองของเวียงจันทน์กันต่อ...

     สถานที่ท่องเที่ยวต่างๆในเมืองเวียงจันทน์นั้นอยู่ไม่ไกลกันมาก เริ่มจากที่ไหนก็ได้แล้วแต่สะดวก  ทริปนี้เลยสะดวกไหนแวะนั่น โดยสถานที่สำคัญที่ต้องมาให้ได้เลยคือ

 

พระธาตุหลวง:ພຣະທາດຫລວງ

     ถ้าสังเกตตราแผ่นดินของประเทศลาวจะเห็นพระธาตุองค์หนึ่งในนั้น เชื่อผมไม่ได้หรอก ต้องลองเปิดหาดูเอง เมื่อเห็นในสัญลักษณ์แล้วก็ต้องมาเห็นของจริง เจดีย์ในสัญลักษณ์นั้นก็คือพระธาตุหลวง พระธาตุซึ่งมีพระบรมสารีริกธาตุบรรจุอยู่ด้านใน

     

     เมื่อผ่านประตูกำแพงเข้าไป รอบๆนี้มีวัตถุโบราณแสดงอยู่ ช่วงที่เดินชมก็เห็นมีนักเรียนมาทัศนศึกษา มาถึงเวียงจันทน์ต้องมาสักการะพระธาตุหลวงให้ได้นะครับ นอกจากพระธาตุแล้วบริเวณรอบๆยังมีอารามให้ชมด้วย เวลาเปิดปิดของการเข้าชมพระธาตุคือ 8.00-12.00 13.00-17.00 น. ราคาชาวต่างชาติ 5พันกีบ ช่วงที่ผมเข้าชมสิบเอ็ดโมงกว่าๆ ใกล้เที่ยงเจ้าหน้าที่ปิดประตูด้านนึงแล้ว แต่อีกด้านก็เดินออกได้อยู่ ถ้าอยากอยู่ชมนานๆก็ต้องมาเร็วๆ

ประตูชัย : ປະຕູໄຊ : Patuxay

     อีกหนึ่งสถานที่ที่ต้องมาแวะเพื่อถ่ายรูปว่ามาถึงเมืองลาวแล้วนั่นก็คือประตูชัย ประวัติของประตูชัยก็มีหลายอย่างครับ เพราะอยู่กลางเมืองทำให้มาง่าย ถ้ามาตอนเช้ากับตอนเย็นนี่กำลังพอดีเลย อากาศไม่ร้อนจนเกินไป เมื่อก่อนดูแต่ในภาพคิดว่าเป็นศิลปะแบบยุโรปอะไรพวกนี้เป็นเพราะภาพจำจากประตูชัยที่ฝรั่งเศส แต่พอเดินเข้าไปดูใกล้ปรากฏว่า...

     เฮ๊ยยยย ไม่ฝรั่งเลยสักนิดเป็นลวดลายแบบชาวเอเชียเรานี่แหละ ทั้งลวดลายสลักบนทางเข้า ลายบนเพดานต่างๆ ถ้าอยากขึ้นไปชมวิวของเมืองเวียงจันทน์จากด้านบนของประตูชัยก็ทำได้ เสียค่าขึ้นครับ มีเวลาเปิดปิด แต่ขึ้นไปแล้วก็ไม่ผิดหวังแน่นอน ด้านบนมีร้านขายของที่ระลึก ทั้งเสื้อและของฝากหลายร้านเลย แต่ผมไม่ได้ถามราคามาเพราะไม่รู้จะซื้ออะไร ไปฝากใคร และหากขึ้นไปชมวิวด้านบนจะเห็นทัศนียภาพของเมืองเวียงจันทน์โดยรอบได้ทั่วเลย ทั้งอาคารรัฐสภา ตึกรามบ้านช่อง แต่ละฝั่งของถนนก็จะเห็นอะไรที่แตกต่างกัน ที่ผมเห็นคือด้านที่มีน้ำพุมองตามเส้นถนนจะเห็นไม่ตรง แต่อีกด้านจะเห็นถนนตัดเป็นแนวตรงเลย

       มาประตูชัยเพราะดูแปลกตา มาแล้วไม่ผิดหวัง ชอบมากจริงๆ ถ้ามองดีๆตรงข้ามประตูชัยไกลๆจะเห็นหอคำซึ่งจะอยูติดกับ...

หอพระแก้ว : ຫໍພະແກ້ວ : Hor Phakeo Museum

     ประวัติศาสตร์เราไม่พูดถึง รอบๆนอกหอพระแก้วจะเป็นสวนหย่อมตัดตกแต่งสวยงาม ภายในหอพระแก้วเก็บรวบรวมของโบราณต่างๆจัดแสดงไว้เช่น พระพุทธรูป ศิลาจารึก กลองมโหระทึก เป็นต้น และมีคำบรรยายบ้างเล็กน้อย ใช้เวลาไม่นานก็เดินดูเสร็จทั้งด้านใน ด้านนอก และรอบๆ ผมชอบซุ้มลวดลายตรงประตูแบบนี้จัง ขลังดี

    

เมื่อเดินชมด้านในเสร็จข้ามถนนมาจะเจอวัด...

วัดศรีษะเกศ:ວັດສີສະເກດ : Si Saket Temple

     วัดสีสะเกดเป็นวัดที่มีความเป็นมายาวนานครับ ภายในอุโบสถเป็นรูปวาดโบราณที่ลอกร่อนออกไปตามกาลเวลา รอการบูรณะ ภายในห้ามถ่ายรูป

     รอบอุโบสถจะเรียงรายด้วยพระพุทธรูป และกำแพงโดยรอบนี้จะเจาะเป็นช่องและนำพระพุทธรูปมาประดิษฐาน ด้วยความที่มีพระจำนวนมาก จึงอาจจะได้ยินชื่อเรียกอีกชื่อของวัดนี้ว่าวัดแสน

เพราะวัดไม่ใหญ่มาก เดินแปบเดียวก็ทั่ว พอออกมาแล้วขับรถมาไม่ไกลจะเจอ...

วัดศรีเมือง
 

     วัดสำคัญมากที่ต้องมาให้ได้ของเมืองเวียงจันทน์คือวัดศรีเมือง ก่อนเข้ามาเห็นรถจอดด้านนอกเยอะ เมื่อเข้ามาถึงก็สามารถทำบุญดอกไม้ธูปเทียนด้านนอกนี้ แล้วนำไปไหว้พระหรือศาลหลักเมืองด้านในอุโบสถ

  

     เมื่อเข้ามาด้านในอุโบสถแล้วก็เข้ามาไหว้ศาลหลักเมืองของลาว ที่ผมเห็นคือจุดแต่เทียนไม่ได้จุดธูป เมื่อไหว้เสร็จก็ออกมาอีกห้องหนึ่ง เสี่ยงคำทำนายว่าสิ่งที่คิดจะสำเร็จไหม โดยการยกหินที่วางอยู่ ... ยกจนเสร็จก็เป็นที่น่าพอใจครับ  ^^

ศาลหลักเมือง

    

ถ้าขับรถเลียบไปตามริมน้ำโขงไปแถวย่านเซนเตอร์พ้อย แถวนั้นจะมีวัด

วัดองค์ตื้อ

     วัดนี้เป็นวัดที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์วัดนึงเลยในเวียงจันทน์ เมื่อมาถึงก็ต้องมาไหว้พระขอพรหลวงพ่อองค์ตื้อ ช่วงที่ไปเห็นเค้ากำลังทำพิธีกันอยู่ด้านหน้าหลวงพ่อ อยากรู้เหมือนกันแต่ไม่กล้าถาม 55 พอไหว้หลวงพ่อเสร็จ ก็ชมวัด ดูศิลปะการผสมผสานในการสร้าง แล้วก็กลับ

เมื่อชมศิลปะ วัด บ้านเมือง ของนครหลวงเวียงจันทน์แห่งนี้แล้วต่อไปก็ถึงเวลากิน

อาหารการกิน


     อาจจะดูเรื่องมากไปหน่อยสำหรับนักท่องเที่ยว เพราะผมไม่ทานทั้งเนื้อ ไม่ทานทั้งไก่ ไม่ทานบลาๆ สารพัด แต่ก็พยายามเก็บข้อมูลเรื่องกินมาพอสมควร เริ่มกันที่

เฝอบ้านฝาย

     ร้านนี้เพื่อนบอกว่าต้นตำรับเลย ลักษณะร้านเป็นแบบบ้านๆ โบราณ ได้บรรยากาศดี คนเยอะมาก เข้าไปในร้านเพื่อนบอกเลยว่าหอมแต่ผมฉุนกลิ่นเนื้อมาก เพื่อนสั่งเฝอเนื้อ ผมสั่งเฝอหมู รอไม่นานก็มาเสิร์ฟ ได้เยอะมากในราคา 15พันกีบ ชิมน้ำซุปแล้วไม่ต้องปรุงอะไรเพิ่มเลย แซ่ปมากๆ ชอบที่ราคาคุ้มกับเงินที่ต้องจ่าย เมื่อเพื่อนและผมจัดการได้สักพัก ก็มีกระดูกมาให้แทะเล่น เอ๊ยยยย กระดูกจากการต้มน้ำซุปที่มีเนื้อติดหน่อยๆมาเสิร์ฟพร้อมมีดให้แล่ทานเอง ยกมาก็ให้เพื่อนจัดการเนื้อติดกระดูกชิ้นนี้ เพื่อนนี่ฟินสุดๆ


ไก่ทอดคูเวียง

     ถ้าเลาะตามตรอกซอกซอยเลยตลาดครัวดิน เลยห้างสรรพสินค้าที่กำลังสร้างใหม่ ณ เมืองศรีสัตตนาค จะเจอร้านขาไก่ทอดชื่อดังคือ คูเวียงจืนขาไก่ หรือที่ชาวบ้านเรียกกันว่า ขาไก่คูเวียง
( จืน = ทอด )

     ร้านตกแต่งง่ายๆแต่น่ารัก ลูกค้าร้านนี้เยอะมากสมกับเป็นร้านขาไก่ทอดชื่อดังตามที่เพื่อนหลายๆคนบอกมาครับ เมนูของที่ร้านคือขาไก่ทอดกับมันฝรั่งทอด ชุดละ 9พันกีบ เมื่อได้ลองลิ้มชิมรสแล้ว เพื่อนบอกอร่อย กรอบนอกนุ่มใน ไอเราก็นั่งดูซื่อๆ แต่ก็เชื่อแหละ เพราะเพิ่งอิ่มมาหมาดๆแต่มาถึงร้านนี้เพื่อนจัดไปสองจาน



ต้นคูณ

 

     เย็นๆถ้าหิวเล็กอยากดริ้งสักนิด จิบสักหน่อยฟังเพลงคลอๆแนะนำร้านต้นคูณ อยู่เมืองนาทรายทอง อาหารที่ผมชอบคือปลาราดพริก แซ่บมั่ก ชอบสุดๆ พูดละอยากกินอีก เมนูอื่นก็พวกส้มตำ เอ็นข้อไก่ทอด ข้าวผัด แนวเพลงที่บรรเลงของร้านก็พวกเพลงเพื่อชีวิต ผสมกับสตริง แขกส่วนใหญ่ก็จะเป็นวัยรุ่นที่มานั่งกินสังสรรค์กับเพื่อน มีบ้างที่ให้ผู้ชมขึ้นไปแสดงความสามารถในการร้องเพลง สาวเชียร์เบียร์แต่งตัวสวยดีครับ เซ็กซี่เล็กๆ



What's club

          วอร์ส คลับ ผับของคนชอบแดนซ์ ไฟ แสง สี ดรายไอซ์ เพลงมันส์มาก เต้นได้เต็มที่ วัยรุ่นหนุ่มสาวก็เข้ามาแดนซ์กันอย่างมันส์ แต่ละคนจัดเต็ม ถ้าใครชอบแดนซ์ละก็สี่ทุ่มก็มาจอยกันที่นี่เลย ม่วนอีหลี



 เฝอหมูต้มยำสูตรลาวโบราณ

     ดึกๆถ้าหิวแล้วไม่รู้จะไปไหนก็ขับรถไปตามทางเรื่อยๆ มีอาหารให้ทานหลายร้านเลย ผมมาแวะที่ร้านนี้ เฝอหมูต้มยำสูตรโบราณ หิวมา เมามาแล้วได้มาซดน้ำเฝออุ่นๆแบบนี้รู้สึกดีขึ้นเยอะ รสชาติก็พอได้อยู่

 

 
     ด้วยระยะทางที่ไม่ไกลจากเมืองไทย ไปมาสะดวก ช่วงว่างๆหรือวันหยุดแนะนำให้มาเที่ยวหาประสบการณ์ใหม่ๆกันที่เมืองหลวงแห่งนี้ เพราะบางอย่างที่เราว่าคล้ายแต่อาจจะแตกต่างจากบ้านเราก็ได้ ถ้ามาอีกคงจะได้รีวิวสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆในเวียงจันทน์เพิ่มครับ ครั้งนี้หมดเวลาแล้วยังไม่ได้เดินตลาดต่างๆในเวียงจันทน์เลย ครั้งหน้าไม่พลาดแน่...

อ่านเรื่องราวอื่นๆได้

Myanmar / Korea / Laos /Japan / Nepal