จากป่า...มาอินชอน(The end)
"ฉันคงต้องลาเธอไปแล้วนะเกาหลี" ผมคิดในขณะที่นั่งเก็บข้าวเก็บของใส่กระเป๋า ตอนมายังมาได้ทำไมขากลับต้องยัดขนาดนี้ ผมกดลงไปจนเต็ม มื้อเช้าทานอาหารโรงแรมตามเคย ทานเสร็จมาอัพเดทข้อมูลทางโซเชียลเนตเวิร์คซักหน่อย พี่สาวให้ติดต่อกลับว่าสบายดีไหม ผมเลยไปซื้อบัตรโทรศัพท์ที่ซูเปอร์มาเกตชั้นใต้ดินมา ส่วนราคาก็จำไม่ได้ว่าเท่าไหร่ ทีแรกก็ใช้ไม่เป็นหรอกครับ อ่านไม่ออกจนพี่ช่างถ่ายรูปมาช่วย ทำให้ติดต่อกลับไทยได้สำเร็จ โทรได้ไม่กี่นาทีก็หมดเวลาแล้ว เช้านี้ไปกันที่ฮ็อกเกตนามู เมล็ดอะไรซักอย่างสรรพคุณมหัศจรรย์ วิทยากรแนะนำก็พูดไทยชัดมาก พี่เค้าก็แนะนำว่าดีอย่างนั้น อย่างนี้ ส่วนผมได้แต่พยักหน้า แต่ไม่ได้ซื้อเพราะไม่รู้จะซื้อไปให้ใครกิน ไม่ได้เพิ่งตื่นนะครับ แต่ตาตี่เลยเหมือนคนง่วงนอน เสร็จแล้วเราก็ไปต่อกันที่ศูนย์พลอยแอมาทิส ที่นี่มีอัญมณีให้เลือกซื้อตามแบบที่เราชอบเลยครับ ผมก็เดินชม พร้อมกับลูบพลอย เผื่อจะมีโชคได้เป็นเศรษฐีใหญ่แบบคนอื่นบ้าง ป้าย ขอลูบหน่อยนะ ...